De casualty week 7

Week 7 casualty! 

Een drukke week op de casualty, we hebben weer veel gezien en meegemaakt. 
Toen ik maandagochtend binnen kwam lag er al een jonge vrouw in de "minor theater", dit is de behandelkamer voor de kleine ingrepen. De vrouw had ruzie met haar vriend, ze wilde niet met hem trouwen maar hij wilde haar dwingen. Na een flinke ruzie heeft de man haar met een mes tussen haar ribben gestoken, deze zat tot aan haar ruggengraat. (De foto's zal ik er weer als laatst erbij doen). De vrouw moest geopereerd worden maar onze operatie kamer was die dag niet operabel... Dus we moesten haar met een ambulance naar Mombasa brengen, een rit van 2 uur. Ze is dezelfde dag nog geopereerd en ze heeft het gelukkig overleeft! 

Het ziekenhuis heeft ook een eigen mortuarium, hier wilde ik graag een keer kijken. Dus nadat ik dat had gevraagd zijn we daar meteen gaan kijken. We schrokken allebei best wel toen de deur openging, daar lagen al meteen 3 overledenen. Deze mensen waren allemaal die dag overleden, het is hier normaal om de lichamen zo snel mogelijk te vullen met lidocaïne. Deze stof zorgt ervoor dat het lichaam stijf wordt. Toen we doorliepen naar de tweede kamer zagen we de koelkasten, ook zagen we dat de lichamen allemaal buiten de koelkast lagen. Dit was omdat de koelkasten niet werkten 😬 jullie kunnen je voorstellen dat dit echt niet lekker rook! Toen liepen we door naar de laatste kamer. ( als iemand geen familie of vrienden heeft blijft het lichaam 2 maanden daar liggen, buiten de koelkast dus!) Er lag een lichaam wat al helemaal aan het ontbinden was, erg akelig om te zien. Ook worden de lichamen niet afgedekt met doeken, dus ze liggen daar open en bloot. Na deze toch wel bizarre ervaring werd het ook nog druk op de casualty. 

Er kwam een vrachtwagen aan met 5 slachtoffers van een verkeersongeluk. Er is altijd veel bedrijvigheid op de casualty, studenten, verpleegkundigen, dokters en familieleden. Maar toen er een truck aankwam met mensen die hulp nodig hadden stond iedereen te kijken... Dus hebben Erwin en ik de slachtoffers naar binnen gebracht. Later toen ze binnen waren kwamen de studenten weer kijken😓. Maar goed, we hebben ons toen gestort op de man die het zwaarst gewond was. De man was te zwaar gewond en heeft het helaas niet overleefd... 
Daarna hebben we samen een andere man geholpen, alle wonden schoongemaakt en toch geprobeerd te praten met hem. De taal barrière maakt dit toch best lastig maar hij wist dat we er waren. 

De volgende dag zijn we gaan kijken op de "male ward" hoe het met ze ging. Het ging naar omstandigheden goed, maar het deed nu natuurlijk allemaal veel meer pijn. Vooral de brandwonden die ze hebben opgelopen door het schaven over het asfalt. Aankomende week ga ik weer even kijken hoe het met ze gaat! 

De rest van de week was het relatief rustig, we hebben gefacetimed met onze docent van school en met de Jane de verpleegkundige van hier. Ik vind de casualty ook een leuke afdeling door de lieve mensen die er werken! Ze willen je zo graag dingen uitleggen en ze tonen echt interesse in je. 

Deze week kreeg ik wel weer de bevestiging dat ik het echt super gaaf vind om de eerste hulp te verlenen! 

Dit weekend hebben we lekker gerelaxt. Maar we zijn ook wezen snorkelen, we gingen naar het koraal in een boot met een glazen bodem. Onze gids gaf ons dan een opengebroken zee-egel, de vissen vinden dit lekker. Die kwamen dus allemaal uit je hand eten, wat hebben die een kleuren echt super mooi! Ook hebben we nog een murene gezien, dit zijn wel nare beesten vind ik ;). De rest van de dag hebben we lekker genoten van het goede weer! 

Ohja en we zitten al bijna 4 weken zonder water... 😉 dus douchen gaat erg primitief met een waskom. 

Tot volgende week lieve mensen! Xx