Week 5 de Kinderafdeling

28 mei 2018

Week 5 de Kinderafdeling 

Op zaterdag zijn we naar Action Ministry gegaan. Dit is een "dorpje" van (oud) lepra patiënten. Vroeger is dit zo ontstaan omdat ze werden afgestoten door de samenleving. Dat kwam vooral door het geloof, want iemand die ziek is heeft satan in zich. Ondertussen hebben deze mensen hebben kinderen gekregen en zo is het echt een dorp geworden. Peter (de oprichter van action ministry) heeft ervoor gezorgd dat er een kliniek kwam voor de patiënten en dat er een school kwam voor de kinderen. 
Omdat dit dorp nog steeds erg arm is lopen voor kindjes op blote voeten. Hiervan kunnen ze "jiggers" oplopen een soort zandvlooien. Hierbij komt dus onze rol als vpk goed van pas omdat we ze gingen verwijderen! Maar helaas was het nu ramadan dus kwamen er geen kindjes. 
Wel mochten we nu iets anders doen: bedwantsen verwijderen bij iemand in het dorp, ook leuk! 

Zondag gingen we zoals gewoonlijk weer naar de kerk, ik heb de kindjes in zondagsschool nu gefilmd ik zal het filmpje erbij zetten! Ook zijn we nog even naar de markt geweest, omdat het mango seizoen is kosten de mango nu maar 10 cent!! En ze zijn er super lekker! 

Maandag ging ik aan de gang op de kinderafdeling. Nadat we hadden kennisgemaakt mocht ik meelopen met een dokter, hij behandeld alleen kinderen die kans lopen op contracties door bijvoorbeeld; brandwonden, meningitis en malaria. De kinderen kunnen dus niet meer zelfstandig bewegen en hij zorgt ervoor dat de spieren en pezen niet vast gaan zitten. Erg interessant vond ik, ook fijn dat hij me alles wilde uitleggen!  Verder heb ik nog medicatie mee gedaan. Daarna hebben we een kindje met brandwonden verzorgd, dit vond ik een mooie casus voor mijn opdracht op school. Hier heb ik foto's van gemaakt en zal ze achteraan zetten dan kunnen jullie zelf kiezen of je ze wil zien. 

Dinsdag heb ik meegelopen met de doktersronde. Er was snachts een kindje van 1 jaar binnen gekomen die bloed overgaf, de dokter kon niet meteen uitzuigen omdat het apparaat niet werkte. Sochtends moest het kindje weer bloed overgeven maar het kon nu meteen uitgezogen worden. Helaas mocht dit niet baten en is het kindje overleden, voor het eerst dat ik nu ook erg veel emotie zag bij de moeder. Maar dat vind ik wel heftig, dat doet iets met je al dat verdriet. Verder was het een rustige dag en is Ineke van doooinggood nog langs geweest in het ziekenhuis. 

Woensdag moest het kindje wat ik heb uitgekozen voor mijn opdracht naar de operatie kamer. Hij moest hier naartoe omdat zijn brandwonden niet mooi wilden genezen en er veel pusvorming was. Ik mocht mee naar de ok, echt wel gaaf! De dokter heeft het overtollige huid eraf gehaald en de wonden weer "schoon" gemaakt. Ik heb zelf de verzorging van de wonden mogen doen en heb hem daarna ook weer mee naar de kinderafdeling genomen. 

Donderdag ben ik sochtends weer begonnen met de doktersronde. Hierna heb ik eigenlijk alle afdelingen die de dokter moest doen met hem meegelopen. Echt super interessant, ook wil de dokter alles in het Engels uitleggen aan mij. Dit doen de verpleegkundigen niet altijd, dus voor mij kon ik er veel meer van hem leren dan van de verpleegkundigen. Ook heb ik de spreekuren mee gedraaid. Verder was het een rustige dag. 
Nadat we thuis kwamen zijn we meteen begonnen met inpakken voor onze safari van dit weekend! Maar daar zal ik volgende week over vertellen! ;) 

Foto’s

7 Reacties

  1. Sonja Lalkens:
    28 mei 2018
    Tjonge knap van jullie hoor, sterkte met al die dingen die je me maakt van menselijk verdriet...
  2. Lia Biemans:
    28 mei 2018
    Geniet van je safari
  3. Edwin karel:
    28 mei 2018
    Prachtig indrukwekkend blog weer schat!!!
  4. Mariette:
    28 mei 2018
    Weer mooi geschreven Emma,wat een ervaringen doe je daar op meiske.
    Geniet ook van de safari😘😘
  5. Pep:
    28 mei 2018
    Echt leuk om je verhaal te lezen!
  6. Pep:
    28 mei 2018
    Heey em, waar ist filmpje waar je t over had? Ik kan t niet vinden...
  7. Kim:
    29 mei 2018
    Indrukwekkend weer emma! Heftig maar ook mooi! En jeetje hey.. dat vingerkootje van vorige keer, nohhh die kopen wij zo in de fop winkel voor carnaval ofzo ( zeiden wij allemaal) echt bizar wat een verschil dan hè medisch als in Nederland